امام موسی صدر در سال 1307 شمسی 1343 قمری در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. پس از تکمیل دروس مقدماتی، از محضر علمی و معنوی آیات عظام سید صدرالدین صدر (پدرش)، سید محمد محقق داماد، سید حسین بروجردی و امام خمینی رحمه الله کسب فیض نمود. سپس عازم نجف اشرف شده و از محضر عالمان و فقیهان آن دیار نیز بهره‌مند گردید و به درجه اجتهاد نائل آمد. امام موسی صدر پس از وفات آیت الله سید عبدالحسین شرف الدین، رهبری شیعیان لبنان را به عهده گرفت و آنان را از وضعیت ناهنجار فرهنگی، اجتماعی و سیاسی رهایی بخشید و در برابر دسیسه‌های دشمنان اسلام، آنان را در تشکیلات «حرکت المحرومین» متشکل ساخت.
این مجاهد نستوه و خستگی ناپذیر با هدف ایجاد اتحاد بین اعراب و جلب حمایت کشورهای عربی و متقاعد ساختن آنان به منزوی کردن اسراییلِ متجاوز و تحریم هرگونه رابطه با اشغالگران فلسطین و به منظور تقویت جنبش محرومین و تهیه سلاح، به کشورهای مختلف سفر می‌کرد. امام موسی صدر، به تدریج جزء بزرگ‌ترین شخصیت‌های سیاسی جهان به شمار آمد و در پی دعوت رسمی دولت لیبی، به این کشور سفر نمود، ولیکن براثر توطئه دشمنان انقلاب اسلامی، در همان سفر ناپدید شد. گرچه اخبار ضد و نقیضی درباره زندانی بودن وی منتشر می‌شود، با این حال هنوز اطلاعات موثّقی از ایشان به دست نیامده است.