قطب الدین محمود شیرازی، فیلسوف، منجم و پزشک مشهور ایرانی، در شیراز زاده شد. وی ابتدا به تحصیل طب پرداخت و بعد از مرگ پدر به جای وی در یکی از بیمارستان‌های شیراز به طبابت مشغول شد. قطب الدین شیرازی پس از تأسیس رصدخانه مراغه، سالیان زیادی در محضر خواجه نصیرالدین طوسی به سر بُرد و از دانش آن استاد برجسته، بهره‌مند گردید و علم نجوم را آموخت. قطب‌الدین در مدت عمر خود سفرهای بسیار کرد و در شهرها و کشورهای مختلف با علمای متعدد و برجسته‌ای مباحثه نمود و بر تجربیات و اندوخته‌های علمی خود افزود. از جمله آثار قطب‌الدین شیرازی می‌توان به کتاب‌های جامِعُ الاصول و نهایَهُ الاِدراک اشاره کرد. وی در 710 قمری درگذشت.