بعد از روی کار آمدن جمال عبدالناصر در مصر در اوائل سال 1954 میلادی، این کشور در سیاست خارجی خود از یک سو به دمیدن روح ناسیونالیستی در جهان عرب پرداخت و از سوی دیگر به تقویت جبهه ضدامریکایی مبادرت ورزید. در این راستا مصر به برپایی کنفرانس‌ها و ایجاد اتحادیه‌ها روی آورد که تشکیل کنفرانس همبستگی کشورهای آسیا و افریقا در تاریخ 26 دسامبر 1957 میلادی در قاهره از آن جمله است. در این کنفرانس که به کنفرانس آفروْآسیان شهرت یافت نمایندگان 40 کشور آسیایی و افریقایی حضور داشتند. کنفرانس آفرو آسیان از ایده هم‌زیستی مسالمت‌آمیز که شعار شوروی در آن زمان بود، حمایت کرد و از سوی دیگر به محکومیت سیاست‌های امپریالیستی و استعماری غرب پرداخت و دکترین آیزِنْهاوِر که به امریکا تحت پوشش کمک‌های اقتصادی اجازه مداخله سیاسی و نظامی می‌داد، محکوم گردید. در حالی که سمت و سوی این کنفرانس علیه امریکا و بلوک غرب بود، دولت شوروی تحت عنوان "برادر به برادر" قول کمک‌های فنی و اقتصادی به تمام کشورهای مرزی آسیا و افریقا داد.