جنگ‌های بین امپراتوری عثمانی و روسیه تزاری از سلسله جنگ‌هایی است که در چند قرن منتهی به قرن بیستم میلادی به وقوع پیوست. از دلایل عمده این جنگ‌ها، کوشش روسیه جهت کشورگشایی و تسلط بر دریای سیاه و نیز رقابت پنهان دول اروپایی با روسیه بود که به تحریک عثمانی می‌پرداختند. عمده‌ترین جنگ این دو کشور در زمان کاترین دوم، امپراتوری روسیه در نیمه قرن هجدهم شکل گرفت که به استقلال شبه جزیره کریمه و دستیابی روسیه به سرزمین‌های وسیعی منجر گردید. با این حال بار دیگر آتش جنگ این دو کشور در سال‌های پایانی این قرن، فروزان گردید و به دنبال جنگ بین دولت عثمانی و روسیه که از سال 1787 آغاز شده بود، درگیری‌های خونینی در اروپا روی داد.
در این میان با اینکه چندین بار مذاکرات صلح صورت گرفت اما نتیجه‌ای از مذاکرات به دست نیامد. در نهایت پیشنهاد صلحی از جانب امپراتوری عثمانی مطرح شد و مذاکرات صلح بار دیگر از سر گرفته شد تا اینکه در اوت 1791 میلادی، روسیه متارکه جنگ به مدت هشت ماه را به صورت مشروط پذیرفت. پس از آن، این مذاکرات ادامه یافت. و پس از پانزده جلسه، در نهایت در نهم ژانویه 1792 میلادی پیمان صلح "یاشی" بین عثمانی و روسیه امضا شد که به تبع آن دولت عثمانی سرزمین‌های وسیعی را از دست داد. با امضای این قرارداد، جنگ‌های اروپا در قرن هجدهم میلادی خاتمه یافت.