پُل وِرْلَنْ، شاعر برجسته فرانسوی در 20 ژانویه 1844 میلادی در شهر مِس در شمال شرقی فرانسه به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات خود به محافل ادبی راه یافت و با انتشار مقاله‌ای تحقیقی درباره یکی از شعرای بزرگ فرانسه، مورد توجه قرار گرفت. ورلن در طول سالیان بعد، فراز و نشیب‌های متعددی را پشت سر گذاشت؛ با این حال، با انتشار چند اثر ادبی خود از قبیل رومانْسْ‌های بی‌کلام، اشعار اتاق زندان، حکمت و توازی، شهرتی به دست آورد. او هم‌چنین پس از انتشار آثار کامل خود در پنج جلد در سال 1889 میلادی، از شهرت و احترامی غیرقابل انکار برخوردار شد و معروفیتی فراتر از کشور فرانسه به دست آورد.
اشعار ورلن منعکس کننده زندگی آشفته و پررنج و روح منقلب او بود. تغزل ورلن، تغزل مردی رؤیایی و ناهشیار است که به صورتی تزلزل‌آمیز در خود فرو رفته و در سایه روشن وجدانی نا آرام به سر می‌برد. از سویی، تغزلی سرشار از هیجان‌های جسمی و از سوی دیگر لبریز از اضطراب‌های درونی و معنوی. ورلن به زبان شعرْ احساس تازه‌ای بخشید و حتی الامکان آن را به موسیقی نزدیک ساخت. شعرش از کلام آهنگین و اندیشه‌اش از ابهام و تلقینات ذهنی برخوردار است. از نظر ورلن، فصاحت و صراحت کلام با شعر واقعی سازگار نیست و عجیب است که شعرهایی این چنین لطیف و پرجاذبه به وسیله کسی خلق شده باشد که سراسر زندگیش با خشونت و ناهنجاری همراه بوده است.
ورلن از شاعران مهم مکتب سمبولیسم و نمادگرایی مبتنی بر هنرِ به کار بستن نمادها، به شمار می‌آید و بهتر از هر شاعر دیگری در این مکتب، توانسته است احساس لطیف و نرم و اندوهی مبهم و اشکی را که بی‌دلیل است بیان کند. ورلن هم‌چنین نفوذ فراوانی بر مکتب سمبولیسم بر جای نهاده است. پُل ورلن که لقب ملک‌الشعرای فرانسه را داشت سرانجام در نهم اوت 1896 میلادی در 52 سالگی درگذشت.