محمد بن عبدالرحمن خراسانی ملقب به تاج‌الدین، از فضلای اهل حدیث و لغت و از ادبا و فقهای شافعیه و بزرگان صوفیه بوده است. وی در سن شصت و دو سالگی در دمشق وفات یافت و در دامنه کوه قاسیون مدفون شد. تاج‌الدین، شرح مفصّلی بر کتاب 5 جلدی مقامات حریری نوشته است که از ارزنده‌ترین آثار این ادیب فقیه محسوب می‌شود.