الکساندر نیکالایویچ آستروفِسْکی، نمایشنامه‌نویس معروف روسی در 12 آوریل 1823 میلادی در مسکو به دنیا آمد و پس از طی تحصیلات خود در رشته حقوق، به وکالت دعاوی پرداخت. وی در همین زمان به نگارش روی آورد و در ابتدا آنچه را درباره طبقه بازرگانان، محیط زندگی و خصوصیات اخلاقی آنها فراگرفت در آثارش منعکس کرد. آستروفسکی تا آخر عمر هر سال یک کمدی منتشر کرد و خود نیز در کشور روسیه به شهرت رسید تا جایی که در شمار برجسته‌ترین نمایشنامه‌نویسان قرن نوزدهم و پیش‌گامان اعتلای حقوق تئاتر در روسیه بود.
آستروفسکی به موازات نگارش نمایش‌نامه‌های کمدی و تاریخی، به موضوع و تاریخ معاصر خود نیز توجه خاص داشت و در این زمینه نیز آثاری خلق کرد. موضوع در نمایش‌نامه‌های آستروفسکی پیوسته رو به گسترش می‌رود و علاوه بر طبقه بازرگانان، طبقه‌های دیگر جامعه را نیز در برمی‌گیرد. وی در عرصه نگارش، همچون یک نقاش برجسته، جامعه عصر خویش را به نمایش می‌گذاشت. بینش نیرومند، تازگی طبع و قلم وی در تبدیل واقعیت‌های زندگی و اجتماع به نمایش‌نامه، از یک سو باعث قرار گرفتنش در جایگاه یک شخصیت استثنایی شد و از طرف دیگر، عامل تغییرات مهمی در تئاتر روسیه گردید.
نفوذ و تأثیر آستروفسکی در ادبیات و آداب و رسوم روسیه چنان اوج گرفت که او را بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس روسیه در دوره رئالیسم یا واقع‌گرایی دانسته‌اند. وی هم‌چنین در راه ایجاد تئاتری ملی، خارج از حیطه سانسور و انحصار تلاش کرد و تا رسیدن به این هدف، این مسیر را ادامه داد. از آستروفسکی آثار متعددی برجای مانده که توفان، جنگل، دختر برفی، رؤیا بر رود ولگا و قربانی آخر از آن جمله‌اند. الکساندر آستروفسکی سرانجام در 14 ژوئن 1886 میلادی در شصت و سه سالگی درگذشت.