میرزا محمدباقر بن میرزا زین‌العابدین خوانساری از علمای بزرگ قرن سیزده و چهارده هجری، در 1226 قمری در خوانسار به دنیا آمد. وی فقیه اصولی، محدث رجالی، ادیب و محقق برجسته بود و ریاست علمی مذهبی در اصفهان را به عهده داشت. حوزه درس او محل استفاده افاضل بسیاری از جمله شیخ الشریعه اصفهانی، سید ابوتراب خوانساری و سید محمد کاظم یزدی و دیگران بوده است. احسنُ العطیه، حاشیه شرح لمعه، قره العین، روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات و... از تألیفات این عالم برجسته می‌باشند.