پروین اعتصامی فرزند اعتصام‌الملک آشتیانی در 25 اسفند 1285 ش در تبریز به دنیا آمد و از 5 سالگی به همراه خانواده راهی تهران شد. وی دستور زبان فارسی و قواعد عربی را نزد پدر آموخت. استعداد شاعری وی از همان دوران کودکی هویدا بود. در جوانی به تدریس ادبیات فارسی و انگلیسی پرداخت و در 1313 ش ازدواجی ناموفق داشت. پروین از آن پس کار ادبی جدی خود را شروع کرد و دیوان خود را در 1314 ش به چاپ رساند. در دیوان اشعار پروین، خبری از مسائل عیاشی و عاشقانه نیست و در به کارگیری قالب‌های شعریِ مناظره نیز اشعار متعددی دارد. او در اشعار خود، مردم را به نوع دوستی و پاک قلبی فرامی خواند. شعر پروین از لحاظ فکر و معنی بسیار پخته و متین است. وی از جمله کسانی است که سروده‌ای برای ثبت بر روی سنگ قبر خود انشاء کرده است. سرانجام پروین در 35 سالگی بدرود حیات گفت و مقبره پروین در کنار پدر در یکی از حجره‌های صحن مطهر حضرت معصومه س در قم به خاک سپرده شد.