از اوایل ماه ذیقعده سال 1313 قمری برابر با اردیبهشت 1275 شمسی، ناصرالدین شاه، خود را برای برگزاری جشن آغاز پنجاهمین سالِ پادشاهیِ خویش آماده می‌کرد. قرار بود این جشن‌ها در طول یک هفته برگزار گردد. بدین مناسبت، بامداد روز یازدهم اردیبهشت 1275 شمسی که یک روز به شروع جشن‌ها بود، ناصرالدین شاه عزمِ ری کرد تا به زیارت مزار حضرت عبدالعظیم رود. در حرم حضرت عبدالعظیم ع، ناگاه صدای تیرِ تپانچه‌ای، سکوت را شکست و سه گلوله میرزا رضا کرمانی از یاران سید جمال‌الدین اسدآبادی، شاه قدرتمند قاجار را از پای درآورد. او را در جوار بقعه حضرت عبدالعظيم (ع) به خاک سپردند.
قتل امیرکبیر صدراعظم کاردان و لایق ناصرالدین شاه، اعطای امتیاز تنباکو و لغو آن با حکم تحریم تنباکوی میرزای شیرازی، جدایی قطعی هرات، سرخس، نواحی اطراف رود جیحون و بخشی از سیستان و بلوچستان از ایران، اعطای امتیازات مختلف به دولت انگلیس و روسیه و افزایش نفوذ آنان در تمام امور کشور، انجام مسافرت‌های پرهزینه و خوشگذارانی های پر خرج و... از جمله حوادث و رویدادهای دوران سلطنت این شاه قاجار می‌باشد. به طور کلی در دوره پادشاهی او، نفوذ و مداخله بیگانگان در امور ایران، بیش از پیش افزایش یافت. با قتل ناصرالدین شاه، چهارمین شاه از سلسله قاجار، یک دوره تاریک پنجاه ساله از تاریخ ایران به پایان رسید و زمینه برای انقلاب مشروطه هموار شد.