آتش افروزان اصلی نبرد احزاب، یهودیان مدینه بودند که با تحریک قبایل و طوایف قریش از جمله: بنی سلیم، بنی اسد، غطفان و...، سپاه متحدی بین 10 هزار تا 24 هزار نفر بنا به نقل‌های مختلف مورخان جهت هجوم به مدینه الرسول مهیّا نمودند. این سپاه عظیم، شهر مدینه را به مدت یک ماه در محاصره نگه داشتند. مسلمانان مدینه به فرماندهی پیامبر اسلام ص با حفر خندق در دور شهر، از مدینه دفاع کردند. با این که جوّسازی منافقان در داخل مدینه به اوج رسیده بود و یهودیان هم پیمان با مسلمانان، پیمان خویش را نقض کردند ولی سپاه سه هزار نفری اسلام، مقاومت سرسختانه‌ای از خود به نمایش گذاشت. سرانجام با کشته شدن «عمرو بن عبدود» شجاع‌ترین و قوی‌ترین نیروی سپاه دشمن به دست امام على (ع)، مشرکان، روحیه‌ی جنگی خود را ازدست‌داده و پس از مدتی سرگردانی، مفتضحانه شکست را پذیرا شده و به سوی مکه عقب نشینی نمودند.