آیت الله میرزا ابوالهدی کرباسی کلباسی در اواخر قرن سیزدهم هجری قمری در خاندانی عالم پرور در اصفهان به دنیا آمد و تحصیلات خود را در محضر پدر و عده‌ای دیگر از علما گذارند. وی سپس برای تکمیل دروس خود در حدود سال 1281 شمسی رهسپار نجف اشرف گردید و در درس خارج اصول و فقه حضرات آیات آخوندملامحمدکاظم خراسانی و سیدمحمدکاظم یزدی شرکت جست. آیت الله کرباسی پس از سالیانی توقف در نجف و رسیدن به مقامات عالی اجتهاد، به زادگاه خود بازگشت و حلقه درس خارج فقه، اصول و درایه و رجال خود را تشکیل داد.
این فقیه عالی مقام از عالمانی همچون سید حسن صدر، میرزا هاشم خوانساری چهار سوقی و ملأ علی محمد نجف آبادی اجازه روایت داشت و خود نیز از مشایخ اجازه حضرات آیات: سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، سید حسین خراسانی و شیخ عبدالحسین گروسی بود. آیت الله کرباسی همچنین کتب متعددی را به رشته تحریر درآورد که حاشیه بر کفایةُ الاصول، البَدرُالتّمام، زَلاّتُ الاَقدام و الفوائدُ الرّجالیه از آن جمله‌اند. این فقیه جلیل سرانجام در شانزدهم تیرماه 1316 شمسی برابر با بیست و هفتم ربیع الثانی 1356 قمری درگذشت و در مقبره خانوادگی‌شان در قبرستان تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.