ابوالحسن، علی بن ابی الکرم محمد بن عبدالکریم بن عبدالله شیبانی، معروف به ابن اثیر جزری از مورخان نیمه‌ی دوم قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری است. او در حفظ حدیث و مبادی و متعلقات آن، پیشوای محدثین به شمار می‌رود و در تاریخ، انساب، سیره و وقایع و جنگ‌های عرب، متبحر بود. شهرت ابن اثیر به دلیل دو کتاب بزرگ او به نام «الکامل فی التاریخ» و «اُسْدُالغابَه فی معرفة الصحابه» است. از کتب دیگر وی می‌توان «اللُّباب فی تهذیب الانساب» و «الباهر» را نام برد. الباهر درباره‌ی خاندان زنگیان موصل نوشته شده است.