پس از ناکامی دولت جمشید آموزگار در کنترل ناآرامیهای مردمی علیه رژیم پهلوی، محمدرضا شاه، جعفر شریف امامی، عامل سرسپرده خود را برای تشکیل دولت، مأمور کرد. وی قصد داشت تا با عوام فریبی، اعتراضات گستردهای را که در سراسر کشور رو به فزونی میرفت، کنترل کند بنابراین درصدد برآمد تا با دادن وعدههای پوچ، مردم را آرام سازد. او در ابتدا دستور لغو تاریخ شاهنشاهی و جایگزینی تاریخ هجری را صادر کرد و سپس فرمان تعطیلی قمارخانهها را داد. شریف امامی کابینه خود را دولت آشتی ملی عنوان نمود و قصد داشت با ریاکاری خود را به علما نزدیک سازد. اما این کارها تأثیری بر انقلاب جوشان مردمی نداشت و برپایی اجتماع عظیم روز عید فطر سال 1357 و روزهای بعد، و نیز کشتار مردم تهران در جمعه خونین هفدهم شهریور، چهره واقعی او را آشکار ساخت. او که به دروغ، خود را دوستدار ملت میخواند تنها دوازده روز پس از کسب قدرت، کشتار کم سابقهای را در تهران به راه انداخت. وی سرانجام پس از قتل عام دانش آموزان و دانشجویان در سیزدهم آبان 57، با بر جای گذاشتن پروندهای سیاه و ننگین و آغشته به خون ملت غیور و مسلمان ایران، مجبور به کناره گیری گردید.