حسین بن احمد بن حجّاج کاتب بغدادی معروف به ابن الحجّاج و از معاصران سید مرتضی و سیدرضی بود. او در عهد دیالمه زندگی می‌کرد و از شعرای بزرگ دوستدار اهل بیت رسالت ع به شمار می‌رفت. اشعار ابن حجاج، طبیعی و خالی از تکلّف بود، به طوری که مورخان مشهور مسلمان، مانند ابن خلکان، او را در این فن، معلم ثانی خوانده‌اند. اشعار ابن حجاج بغدادی، از زیبایی خاصی برخوردار است و استفاده مناسب و بجای او از مضامین و الفاظ دل‌چسب، از او شاعری ممتاز ساخته است. بیشتر اشعارش، ستایش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و خاندان پاک او و بر ضد ستمگران زمان آنان می‌باشد. سیدرضی دانشمند و فقیه معاصر وی، گزیده اشعارش را در کتابی گردآوری کرده است.