ابوبکر فخرالزَّمان احمد بن حسن، معروف به امام بیهقی از مشاهیر محدثین، حافظ، زاهد و در علوم گوناگون دارای دستی توانا بود. به جهت تحصیل احادیث و سنن نبویّه به بلاد بسیاری سفر کرد. او را بر امام شافعیان به واسطه تألیفات خود حقّی روشن است. بیهقی در 458 قمری در نیشابور وفات یافت و جنازه‌اش را برای دفن به بیهق نزدیک نیشابور انتقال دادند. الاربعین، الاسماء و الصفات، الاعتقاد، البعث و النشور، از جمله آثار اوست.