ابن عسکر، پس از طی مراحل مقدماتی تحصیل، طب ابن سینا را نیز فرا گرفت و به تحقیقات و مطالعاتش در زمینه علوم اسلامی ادامه داد. از ابن عسکر، رساله‌ای برجای مانده که شامل گزارشی از احوال برخی بزرگان مراکش در قرن دهم هجری قمری است و این اثر در مراکش از اهمیت زیادی برخوردار است. بعدها این کتاب مورد استفاده‌ی مورخین مراکشی قرار گرفت و بسیاری از آنان به هنگام تألیف برخی از آثارشان به آن استناد کرده‌اند. دیوان الشُّرَفا از دیگر آثار ابن عسکر به شمار می‌رود.