ابوزکریا، یحیی بن قاسم ثَعْلَبی، فقیه، قاری، مفسّر، نحوی، لغوی، عروضی و شاعر ماهر بود. او سال‌ها در مدرسه نظامیه بغداد به تدریس اشتغال داشت و شاگردان زیادی پرورش داد. از ابوزکریا که در میان اعراب بیشتر به عنوان ادیب و شاعر مطرح می‌باشد، دیوان شعری به جای مانده است. سرانجام ابوزکریا در سال 616 قمری در 95 سالگی بدرود حیات گفت.