وِنسان فان‌گوگ یکی از پرآوازه‌ترین نقاشان هنر مدرنِ قرن نوزدهم، در 30 مارس 1853 میلادی در لاهه هلند به دنیا آمد. وی در ابتدای جوانی به کارهای گوناگونی روی آورد ولی در سی سالگی عشق غریبی به نقاشی پیدا کرد. از این رو به فراگیری نقاشی روی آورد و در این هنر به تحصیل پرداخت. فان‌گوگ به واسطه وسواس زیادی که در نقاشی داشت، اخلاقش تند و یک نوع خشم و عصبانیت همیشگی در او بود. از این رو، در اثر همین بحران عصبی گوشش کر شد و حال غیرعادی یافت. با این وجود در حال تب و هذیان هم زغال به دست می‌گرفت و روی کاغذ طراحی می‌کرد.
ون گوگ در ابتدا از رنگ‌های تیره استفاده می‌کرد و از سال 1886 میلادی به رنگ‌های زنده و روشن توجه نمود. وی در این ایام، نشاط و فعالیت بی‌سابقه‌ای یافت و تابلوهای بسیاری کشید. با وجود جنون ادواری که عارض او می‌شد، تابلوهای بسیاری از فان‌گوگ به یادگار مانده است. این نقاش بلند آوازه هلندی، طی پنج سال آخر عمرش بیش از 800 تابلوی رنگ روغن پدید آورد. سیب‌زمینی‌خواران و گل آفتاب گردان از زیباترین آثار فان‌گوگ به شمار می‌روند. وِنسان فان‌گوگ سرانجام در 28 ژوئیه سال 1890 میلادی در 37 سالگی خودکشی کرد.