جان نِپِر، ریاضی‌دان اسکاتلندی در سال 1550 میلادی در ادینبورو، پایتخت این کشور و در خانواده‌ای مرفه به دنیا آمد و به رسوم اشرافی انگلستان تربیت یافت. وی در دوران جوانی، زمانی که اروپا دستخوش مناقشات دینی بود و نهضت پروتستانْ سراسر این قاره را در برگرفته بود، سفرهای زیادی به کشورهای اروپایی نمود و به مذهب پروتستان گرایید.
شهرت عمده نپر در ریاضیات مبتنی بر طریقه تازه‌ای بود که وی برای انجام عملیات محاسباتی عرضه داشت. وی معتقد بود که کلیه اعداد را می‌توان به صورت بالقوه نوشت. مثلاً چهار را به صورت دو به توان دو. او هم‌چنین بر این اعتقاد بود که اگر اعداد به این صورت نوشته شود، عمل جمع، جانشین ضرب و عمل تفریق جانشین تقسیم خواهد شد. نپر برای تحقق بخشیدن به فکر خود، مدت بیست سال وقت صرف کرد و توانست فرمول‌های پیچیده‌ای برای نوشتن کلیه اعداد به صورت بالقوه به دست آورَد.
وی این نحوه محاسبه را لُگاریتم به معنای اعداد متناسب نامید. جان نپر نهایتاً در سال 1614 میلادی، جداول لگاریتمی خود را به چاپ رسانید که مورد استقبال فراوان جامعه علمی عصر قرار گرفت. می‌توان گفت که تأثیر این یافته‌های علمی در علم آن روز، با تأثیر ماشین‌های حسابگر امروزی برابر است. از دیگر کارهای نِپِر در ریاضیات، عدد نپر است و دیگر اینکه وی با ابداع علامت اعشاری، کسر اعشاری را به صورت امروزی درآورد. جان نپر سرانجام سه سال پس از انتشار لگاریتم، در چهارم آوریل 1617 میلادی در شصت و هفت سالگی درگذشت.