با تهاجم همه جانبه نیروهای متفقین علیه قوای آلمان نازی درجریان جنگ جهانی دوم، شکست‌های پی درپی نصیب آلمان می‌شد و آلمان نازی روز به روز به اضمحلال بیشتری نزدیک‌تر می‌گردید. امریکا و انگلیس در اواخر آوریل 1945 میلادی با اعزام هزار بمب افکن بر فراز برلین و بمباران شدید آن، تخریب و آتش‌سوزی‌های عظیمی در پایتخت آلمان به راه انداختند و سقوط شهر را آسان‌تر کردند. در این زمان نیروهای ارتش سرخ شوروی هم به اندازه‌ای به برلین نزدیک شدند که صدای غرش توپ‌های آنها در خیابان‌های پایتخت شنیده می‌شد. در نهایت، شهر تحت محاصره گرفته شد و نیروهای متفق پس از دور زدن برلین، شروع به پیشروی کردند.
در این میان، قدرت مقاومت ارتش آلمان به کلی درهم شکسته شد و سربازان آلمانی نه فقط به علت از دست دادن روحیه و احساس شکست، بلکه به دلیل نرسیدن مهمات و مواد غذایی، به صورت گروهی تسلیم می‌شدند. وحدت فرماندهی از میان رفته و هیتلر، کنترل خود را بر باقی‌مانده ارتش آلمان از دست داده بود. حلقه محاصره برلین ساعت به ساعت تنگ‌تر می‌شد و تردیدی باقی نماند که مقاومت آخرین سربازانِ آلمانی نیز تا مدت زمان کوتاهی، به پایان خواهد رسید. از نخستین ساعات بامداد روز سی‌ام آوریل، حمله نهایی ارتش سرخ برای درهم شکستن آخرین مقاومت نیروهای هیتلر در برلین آغاز شد و بیش از 24 ساعت به طول نیانجامید که پایتخت آلمان به کلی سقوط کرد. با سقوط برلین در اول مه 1945 میلادی، هیتلر، دیکتاتور نژادپرست آلمان نیز به همراه همسرش خودکشی کرد و آتش جنگ جهانی دوم در اروپا خاموش شد.