روی کار آمدن کارتر به ریاست جمهوری ایالات متحده و فشار آمریکا به ایران به منظور اعمال به اصطلاح حقوق بشر و اعطای آزادی‌های سیاسی به مردم ایران و نیز اعلام ایجاد فضای باز سیاسی، مقدمه‌ای برای تغییر دولت در ایران شد. در اواخر سال 1355، ضمن مذاکراتی که با مقامات آمریکایی صورت گرفت، قرار بر این گردید تا هویدا برای انجام یک سلسله اقدامات ضروری در سطح مملکت جای خود را به یکی از افراد وابسته به سیاست آمریکا بدهد. استعفا یا برکناری امیر عباس هویدا از مقام نخست وزیری، در نیمه مرداد 56، برای مردم ایران که بیش از دوازده سال و نیم 4603 روز به شنیدن نام او به عنوان نخست وزیر عادت کرده بودند، واقعه‌ای شگفت انگیز بود. هویدا طولانی‌ترین مدت نخست وزیری را در تاریخ بعد از مشروطیت ایران به دست آورده بود و ریاست دولت او، با مدت زمامداری 25 نخست وزیر برابر است. چنین به نظر می‌رسید که شاه با نگه داشتن او می‌خواست ثبات رژیم خود را به رخ بیگانگان بکشد. تا این که شاه برای جلب نظر اربابان آمریکایی‌اش، هویدا را قربانی اهداف خود نمود و جمشید آموزگار را برای این کار انتخاب و نصب کرد.