ابوبکر محمد بن احمد بن منصور معروف به ابن خیاط از محدثین و علمای بزرگ علم نحو، درسمرقند از شهرهای ایران قدیم به دنیا آمد و پس از پایان مراحل ابتدایی تحصیل، در سال 285 قمری به عراق رفت. ابن خیاط در شهرهای مختلف عراق که در آن زمان از مراکز علمی جهان اسلام بودند، علوم اسلامی به ویژه علم نحو را فراگرفت و در این علم به استادی رسید. اگرچه کتاب‌های زیادی از ابن خیاط در دست نیست، اما از جمله آثار وی می‌توان به معانی القرآن، الموجز فی النحو و النحو الکبیر اشاره کرد.