عِزُّالدین ابوالمکارم حمزة بن علی بن زُهرة الحسینی الحَلَبی معروف به ابن زهره، فقیه و متکلم و از دانشمندان مشهور مسلمان، در حلب از شهرهای سوریه به دنیا آمد. او پس از تکمیل تحصیلاتش در حلب و نجف، به مراتب عالی علمی دست یافت. ابن زهره در فقه، اصول، کلام و ادبیات عرب، مهارت و دانش بسیار اندوخت و دانشمندان مشهوری تربیت کرد. نزدیک به بیست کتاب، رساله و نامه به او نسبَت داده‌اند. تنوع موضوعات این آثار، نشان دهنده وُسعَتِ دامنه دانشِ اوست. مسألةٌ فی نَفیِ الرُّؤیَة، نقضِ شُبهَةُ الفلاسَفه و نیز قَبَسُ الانوار از جمله تألیفات این عالم بزرگ مسلمان است. ابن زهره در سال 585 قمری در 74 سالگی چشم از جهان فرو بست.