محمد بن حسن بن یوسف معروف به فخرالمحققین فرزند علامه حلی، ملقب به فخر الاسلام، فخرالدین و رأس المدقّقین از اعاظم و بزرگان شیعه و دارای جلالت علمی بسیاری بود. وی در نوجوانی به اجتهاد دست یافت. فخر المحققین مورد تأیید و توجه خاص پدر بزرگوار خود علامه حلی بود تا آن جا که علامه، اتمام مصنفات خود را پس از مرگ به فخر سپرد. ایضاحُ الفَوائد، تَحصیل النّجاة و مَنبَع الاسرار از جمله آثار اوست.