ابوالقاسم محمود بن محمد بن احمد خوارزمی در زَمَخشر به دنیا آمد. وی از بزرگ‌ترین علمای اهل سنت بوده و در فقه، حدیث، تفسیر، لغت، بیان، بلاغت و ادبیات عرب، استاد کل و مرجع افاضل بود. او را فخر خوارزم می‌خواندند و به علت توقف در کنار مسجدالحرام در مکه به جارُاللّه همسایه خدا معروف گردید. ده‌ها اثر از زَمخشری به جا مانده است از جمله: اساسُ البَلاغَه، رُؤوس المَسایل، المُستَقصی، المِنهاج و نوابغُ الکَلِم. مهم‌ترین اثر زمخشری، الکشّاف فی تفسیر القرآن نام دارد. گویند که او در ابتدا، طریقت معتزله داشت و در آخر عمر به مذهب تشیُّع گرایش پیدا کرده است. جارُ الله زمخشری سرانجام در سال 538 قمری در 71 سالگی در خوارزم درگذشت.