حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ حسن کافی خراسانی، در سال 1307 شمسی 1347 قمری به دنیا آمد. وی پس از طی دوران کودکی، ادبیات و سطوح عالیه را از محضر استادان مشهد همچون: شیخ هاشم قزوینی و محمدتقی ادیب نیشابوری آموخت. ایشان پس از چندی، رهسپار حوزه علمیه نجف اشرف شد و دروس عالی فقه و اصول را از عالمان آن دیار فرا گرفت. حجت الاسلام کافی سپس به مشهد بازگشت و به تبلیغ دین پرداخت. وی در جریان ملی شدن صنعت نفت و مبارزات ضد استعماری مردم ایران، به نمایندگی از آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی، به افشای حقایق و روشنگری مردم اشتغال داشت. او در سال‌های 1340 شمسی به بعد، در مشهد بر سخنرانی‌های روشنگرانه خود افزود و چون به دلیل فشار ساواک، امکان حضور در مشهد را نداشت به تهران مهاجرت کرد و به کار تألیف و تبلیغ و امامت جماعت یکی از مساجد شهر پرداخت.
حجت الاسلام کافی در تهران، به حمایت همه جانبه از حرکت امام خمینی ره و مبارزه علیه رژیم ستمشاهی پرداخت و با سخنرانی‌های مؤثر خویش، نقش ارزشمندی در به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی ایفا نمود. وی در این راستا، چندین بار دستگیر شد و به زندان رفت و شکنجه‌های ساواک را در راه آرمان اسلامی خویش تحمل نمود. ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به دلیل پشتیبانی دائمی از نظام اسلامی، مورد کینه منافقین کوردل قرار گرفت و توسط آنان ترور شد که از این سوءقصد جان سالم به در برد و مجروح گردید. از این خطیب مبارز آثاری نیز بر جای مانده که تعالیم امام حسن مجتبی، تعالیم امام هفتم در دعا و حدیث، امام رضا (ع) اسوه صراط مستقیم و تعالیم پیامبر اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله از آن جمله‌اند. آن عالم خدمتگزار سرانجام در سی‌ام بهمن 1379 ش برابر با بسیت و چهارم ذی قعده 1421 ق در هفتاد و دو سالگی درگذشت و به لقای معبود رسید.