علی بن عبدالعزیز بن حسن بن علی بن اسماعیل، مکنّی به ابوالحسن جُرجانی، فقیه شافعی بود. وی در عین حال شاعری ماهر و نویسنده‌ای زبردست به شمار می‌رفت. جرجانی برای تحصیل علوم و معارف، به بیشتر بلاد اسلامی سفر کرد. از آثار وی، دیوان شعر، رسائل، تفسیر القرآن و تهذیب التاریخ را می‌توان نام برد. وفات او را به اختلاف در سال‌های 362، 366 و 392 ذکر کرده‌اند. قاضی جرجانی در گرگان مدفون است.