دوران امامت امام حسن عسکری ع دورانی حساس و متفاوت بود. امام از جوانی تحت نظر خلفای جورِ عباسی قرار داشت تا جایی که از پانزده سالگی و در زمان حیات پدر بزرگوار خویش نیز به زندان برده شد. آن امام همام، به مقتضای زمان، رسالت خویش را به انجام می‌رساند و کار امامت را به پیش می‌برد. همچنین وظیفه سنگینِ آماده ساختن شیعیان برای امامت و غیبت امام زمان، نیز بر عهده آن حضرت بود. یکی از مهم‌ترین کارهای امام حسن عسکری، همانند پدر و اجداد طاهرینَش، تربیت شاگرد و حفظ فقه تشیُّع و اندیشه ناب اسلام در برابر دشمنان و مخالفان بود تا آن جا که بیش از 260 نفر را از شاگردان آن امام نام برده‌اند. امام حسن عسکری ع در کنار کارهای علمی، مجموعه‌ای از تفسیر، روایات، معارف اسلامی و عقاید را نیز تألیف نمود که تفسیر و مواعظِ قصار از آن جمله‌اند.