آیت الله حاج شیخ علی جواهری از علمای بزرگ بروجرد، در سال 1283 شمسی برابر با 1322 قمری در بیت رفیع و با شکوه آیت الله شیخ محمد حسن نجفی صاحب کتاب عظیم جواهرالکلام به دنیا آمد. وی پس از فراگیری مقدمات علوم اسلامی از پدر و دیگر اساتید، به درس حضرات آیات: میرزای نایینی، آقاضیاءالدین عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی شتافت و همزمان علاوه بر تدریس، به تبلیغ و ترویج شعائر دینی در شهرهای خوزستان پرداخت. آیت الله جواهری پس از سفری که به ایران داشت به دعوت آیت الله بروجردی که در آن زمان ساکن بروجرد بود، به آن شهر رفته و سالیان متمادی در آن جا اقامت گزید.
ایشان شعر عربی را بسیار روان می‌سرود و با خط بسیار زیبایش به استنساخ کتب می‌پرداخت. از ویژگی‌های این عالم برجسته، زهد و تقوی و تهجد و مداومت بر ادعیه و نوافل و کثرت مطالعه و نوشتن بود. از تألیفات ایشان می‌توان از دیوان اشعار، تقریرات درس فقه آیت الله بروجردی و جواهرالعلوم در چهار جلد نام برد. او همچنین از حضرات آیات سیدحسین بروجردی، میرزای نایینی، سید ابوالحسن اصفهانی، سید عبدالهادی شیرازی، سید ابوالقاسم خویی و سید محسن حکیم دارای اجازه اجتهاد بود. آیت الله علی جواهری سرانجام در 27 فروردین 1374 شمسی برابر با 16 ذی‌قعده 1415 قمری در 91 سالگی در بروجرد به دیار باقی شتافت و در همان شهر به خاک سپرده شد.