شیخ هادی فرزند مولی محمدامین تهرانی، از بزرگان علمای طراز اول اوایل قرن چهاردهم، عالم به فروع و اصول، جامع معقول و منقول و دارای تالیفات متعدد است. وی مقدمات تحصیل را از علمای تهران و اصفهان فراگرفت. آیت الله تهرانی در نجف اشرف از پرورش یافتگان حوزه‌ی درس فاضل ایروانی، میرزا محمد حسن شیرازی، شیخ مرتضی انصاری، شیخ عبدالحسین جَنّات و صاحب روضات الجنات بوده است. آثار گران بهای او که حاکی از مراتب بالای علمی اوست، عبارت‌اند از: اتحادُ الوجود و الماهیه، الاِتقان، الارث، الاستِصحاب، اصالهُ البِرائه، منظومه فی الکلام، التوحید و دائِعُ النبوه فی الاحکام الشرعیه.