ابوطیب طبری، فقیه و ادیب مسلمان در سال 348 قمری در آمل متولد شد و برای کسب دانش به نقاط مختلف سفر کرد. ابوطیب بالاخره در بغداد سکنی گزید و به درس و بحث پرداخت و در زمره علمای بزرگ زمان خود درآمد. وی تا پایان عمر طولانی خود، مسند قضا و افتاء را در بغداد بر عهده داشت. ابوطیب طبری با ادبیات و شعر آشنا بود و اشعاری نیز سروده است. از جمله آثار ابوطیب می‌توان به جواب فی السّماع و الغِناء و التَّعلیقةِ الکبری فی الفروع در ده جلد، اشاره کرد.