عباس اقبال آشتیانی یکی از استادان بزرگ و چهره‌های علمی دانشگاه تهران بود که در سال 1277 شمسی در آشتیان به دنیا آمد. پس از تحصیل علوم ابتدایی به تهران آمد و دروس جدید را در دارالفنون آموخت و به مقام استادی رسید. اقبال، چون تحت نظر استادش، محمدعلی فروغی بود، به معلمی در دارالمعلمین انتخاب شد. وی همچنین به دعوت وزارت فرهنگ، در تألیف کتاب‌های درسی تاریخ و جغرافیای اقتصادی ایران برای دبیرستان‌ها و رشته‌های علوم انسانیِ مدارس عالی شرکت کرد و بعدها به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران پرداخت.
از مهمترین کارهای این نویسنده ایرانی می‌توان به انتشار مجله یادگار و درج مقالاتی انتقادی در مورد اوضاع نابسامان مردم ایران در دوره رژیم شاه اشاره نمود. همچنین تصحیح مجمع التواریخ و تصحیح بیان الادیان و تاریخ کامل ایران نیز از جمله فعالیت‌های علمی ایشان به شمار می‌رود. عباس اقبال آشتیانی سال‌ها کرسی تدریس دانشگاه تهران را در اختیار داشت و شاگردانی بزرگ در علوم مختلف به ویژه ادبیات و تاریخ تربیت نمود. این استاد برجسته سرانجام در 24 بهمن 1334 ش در 57 سالگی درگذشت و در شهر ری به خاک سپرده شد.