حسین کاظم زاده ایرانشهر تبریزی در سال 1262 شمسی در تبریز به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش فراگرفت. او مدتی به قفقاز رفت و سپس برای ادامه تحصیل، راهی استانبول شد. کاظم زاده در این شهر به آزادی خواهانِ ایرانی مقیم استانبول پیوست و همراه آنان، انجمن برادران ایرانی را تأسیس نمود. وی از ترکیه به مکه و سپس به اروپا رفت و پس از طی مدارج تحصیلی، در مدرسه عالی اجتماعی پاریس، فن روزنامه نگاری را فرا گرفت. کاظم زاده ایرانشهر در پاریس به همراه علامه محمد قزوینی انجمن مصاحبات ادبی و علمی ایرانیان پاریس را بنیان نهاد و پس از چندی، به تدریس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه کمبریج انگلستان مشغول گردید.
وی در سال 1301 ش مجله ایرانشهر را در استانبول به مدت چهار سال منتشر کرد و از طرف وزارت فرهنگ، سرپرستی دانشجویان ایرانی در ترکیه را بر عهده گرفت. کاظم زاده پس از نوزده سال اقامت در آلمان به سوئیس مهاجرت کرد و در آن جا، یک مکتب عرفان باطنی تأسیس نمود که طرفداران زیادی داشت. وی به زبان‌های فرانسه، انگلیسی، آلمانی و عربی تسلط داشت و اشعار فراوانی نیز سروده است. در جستجوی خوشبختی، راه نو، تجلیّات روح ایرانی، اصول اساسی روان شناسی و... از جمله تألیفات اوست. کاظم زاده ایرانشهر سرانجام در 78 سالگی در سوئیس بدرود حیات گفت و در همان جا به خاک سپرده شد.