میخائیل لاماناسوف ادیب و نویسنده مشهور روسی در 19 نوامبر 1711 میلادی به دنیا آمد. وی تحصیلات خود را در مسکو و سن پترزبورگ به پایان رسانید. لاماناسوف در 20 سالگی در آکادمی زبان‌های خارجی (اسلاو، یونانی، لاتین) ثبت نام کرد و از موفقیت در دروس، به سال 1736 میلادی در آکادمی سلطنتی علوم پترزبورگ پذیرفته شد و از طریق همین آکادمی عازم آلمان گردید. وی در کنار کسب علم و دانش به مطالعه و پژوهش در آثار ادبی، کلاسیک یونان، روم و آلمان پرداخت. لاماناسوف در 31 سالگی استادیار آکادمی شد و این امر زمینه‌ای گردید برای رشد سریع وی و کسب دست‌آوردهای علمی، به نحوی که 3 سال پس از ورود به آکادمی به عنوان استاد شیمی پذیرفته شد.
وی در سال 1748 میلادی یک آزمایشگاه شیمی به راه انداخت و هفت سال بعد در تأسیس دانشگاه مسکو مشارکت نمود که این دانشگاه اینک به نام وی "دانشگاه لاماناسوف" خوانده می‌شود. وی هم‌چنین در سال 1757 میلادی به ریاست آکادمی نائل آمد. کارهای علمی لاماناسوف مشتمل بر تحقیق در انبساط گازها و فلزات، نجوم، زمین‌شناسی، اقتصاد و پویش‌های قطبی است. وی ضمن تدریس شیمی و انجام آزمایشات مربوط به آن، کتبی را نیز دراین‌باره نگاشت.
لاماناسوف برای اولین بار، انجماد جیوه را در 46 درجه سانتی‌گراد زیر صفر مشاهده و ثبت کرد. او هم‌چنین در سال 1761 میلادی جو سیاره زهره را هنگام عبور از خورشید رصد نمود. فعالیت‌های علمی لاماناسوف به حدی رسید که او را بانی علوم جدید در روسیه نیز پنداشته‌اند. در کنار این مسائل لاماناسوف به عنوان یک ادیب و نویسنده آثاری ارائه نموده است از جمله کتاب دستور زبان روسی، راهنمای کوچک فصاحت و تاریخ قدیم روسیه.
وی زبان ادبی روسی را دگرگون نمود و ادبیات را به سوی تصنّع و طمطراق سوق داد به همین دلیل وی را پدر ادبیات روس می‌دانند. در کتاب چکامه‌های لامانوسوف موضوعات مذهبی جایگاه ویژه‌ای دارند، گرچه در اشعار و آثار وی انعکاسی از دانش‌های کلاسیک سراینده به چشم می‌خورد. لاماناسوف شاعری بود که از طبقات پایین اجتماع برخاسته بود و در عرصه علم و ادبیات روسیه قرن هجدهم چهره‌ای شاخص و برجسته به حساب می‌آمد. میخائیل واسیلیویچ لامانوسوف سرانجام در 15 آوریل 1765 میلادی در 54 سالگی درگذشت.