لیبی از اوایل قرن 16 میلادی بخشی از قلمرو امپراتوری عثمانی بود و تا سال 1835 مستقیماً تحت نظارت دولت عثمانی قرار داشت تا این‌که در هفدهم اکتبر 1911 ایتالیایی‌ها لیبی را از چنگ عثمانی‌ها درآورند. در فاصله بین جنگ جهانی اول و دوم آن را تحت سلطه خود گرفتند. پس از پایان جنگ جهانی اول، ایتالیا فقط بر مناطق محدودی از لیبی تسلط داشت و در سایر نواحی، حکومت‌های خودمختار تشکیل شده بود. اما در سال 1934 ایتالیا بخش‌هایی از لیبی را به تصرف کامل خود درآورد و در سال 1939 آن را ضمیمه خاک ایتالیا کرد. پس از پایان جنگ، پادشاه وقت لیبی که دست نشانده انگلستان بود لیبی را به دو منطقه تحت نفوذ انگلیس و فرانسه تقسیم کرد. در سال 1949 میلادی نواحی مزبور در هم ادغام شدند و استقلال لیبی در سال 1951 میلادی از سوی سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شد.