حضرت امام علی ع سالیانی پس از حضرت زهرا (س)، به سفارش برادر خود عقیل که از علمای نَسَب شناس بود و خاندان‌های عرب را به خوبی می‌شناخت، با فاطمه کلابیه ازدواج کرد. این بانوی بزرگوار از امام على (ع) چهار پسر به نام‌های عباس، جعفر، عبدالله و عثمان آورد و به اُمُ البنين یعنی مادر پسران معروف گردید. هر چهار پسر ام البنین در واقعه خونین کربلا به شهادت رسیدند و او در برابر این مصیبت صبر نمود. وی پس از اطلاع از حادثه عاشورا، عبیداللّه، فرزند پسرش عباس را همراه خود به قبرستان بقیع می‌برد و اشعاری در رثای فرزندانش می‌سرود. مردم مدینه نیز جهت شنیدن ندبه این بانوی بزرگوار در آن محل جمع می‌شدند و می‌گریستند. ام البین سه سال پس از عاشورای سال 61 قمری در مدینه درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد.